Alweer m’n schouders eronder zetten…
Handige tip voor de begrenzing van je almaar uitdijende to-do-lijst
Even m’n schouders eronder zetten...
“Ik ben zóó ongelofelijk druk op dit moment. Ik weet af en toe van voren niet, waar ik van achteren sta. Dan zeg ik maar tegen mezelf: Kom op meid, even m’n schouders eronder zetten en dan heb ik tenminste alles af wat moet, voordat we op vakantie gaan.” gaf een cliënt van me aan tijdens een consult.
... is het dan ook echt klaar?
In de praktijk echter, is haar werk nooit klaar. Er komen altijd nieuwe actiepunten bij op haar to-do-lijst en er gaan nooit dingen zomaar af. Na elke vakantie kan ze zo weer verder met haar overvolle lijst, vaak zijn er in haar afwezigheid nog actiepunten bij gekomen.
Invloed op wat er op haar actiepuntenlijst komt te staan?
Doordat zij altijd zo’n goed overzicht over de situatie heeft, ziet ze heel goed waar dingen mis dreigen te gaan. Hier springt ze bijna automatisch op in, ze heeft hart voor de zaak en krijgt er voldoening van als alles op rolletjes loopt. Dit weten de mensen om haar heen ook. Ze gaan er inmiddels zelfs van uit dat zij wel bijspringt. Gevolg hiervan is, dat veel actiepunten eigenlijk bijna automatisch op haar to-do-lijst terecht komen.
Veranderen wat instroomt op haar to-do-lijst...
We gaan het proces van actiepunten toevoegen op haar actielijst wat meer een bewuste keuze maken. Als handig hulpmiddel hierbij gaat ze de volgende 5 vragen gebruiken. Zodra ze op één vraag "Nee" kan antwoorden, hoeft ze met de rest van de vragen al niet meer verder te gaan, omdat ze dit verzoek, deze taak of deze actie gewoon naast zich neer mag leggen:
- Moet ik dit nu DOEN? --> Is er wel of geen actie vereist? Schiet niet automatisch in de actie-stand.
- MOET ik dit nu doen? --> Moet het echt? Is het voor mij belangrijk genoeg?
- Moet IK dit nu doen? --> Of kan ik het ook delegeren, door iemand anders laten doen?
- Moet ik DIT nu doen? --> Is dit de meest verstandige actie voor dit probleem? Of is er een beter alternatief?
- Moet ik dit NU doen? --> Of kan het ook een weekje wachten?
... vergt oefenen...
In het begin voelt het voor haar wat onwennig om bij elk potentieel actiepunt met deze 5 vragen aan de slag te gaan. De eerste keren "Nee" zeggen waren behoorlijk spannend, en werden haar niet altijd in dank afgenomen door haar omgeving. Hoezo nee? Zij sprong bij elk wissewasje toch altijd bij alles er ergens een gat viel? Konden ze dan niet meer op haar bouwen?
... en geeft uiteindelijk ademruimte
We zijn nu een paar maanden verder, en ze begint te merken dat ze meer zeggenschap heeft gekregen over waar ze haar tijd aan besteedt. Er begint meer ruimte in haar hoofd te komen, omdat ze meer focus heeft aangebracht in die dingen waar ze haar tijd wel aan besteedt. En haar omgeving? Die moest in eerste instantie er even aan wennen dat ze ook “Nee” kon zeggen, maar ziet inmiddels ook dat door de prioriteiten die ze stelt de juiste dingen op tijd af komen. Niet alleen is de drukte op haar to-do-lijstje afgenomen, voorzichtig lijkt er zelfs ruimte te komen voor dingen die ze het liefste doet, omdat ze niet meer zo overspoeld wordt door alles wat maar aan komt waaien.
Ook meer rust voor de vakanties
En vlak voor haar vakanties? Dat blijft wel een wat drukkere tijd, maar de hoeveelheid werk die af moet lijkt niet meer zo overweldigend veel te zijn, zoals het dat eerst was. Een mooi proces om mee te maken 🌞
Wil je ook meer tips?
Vind jij deze tip ook zo handig? Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en ontvang gratis en voor niets elke week een handige tip voor meer rust en ruimte in je hoofd en in je lijf: Nieuwsbrief inschrijven.
#controleoverjouwtodolijst #rustinjehoofd #ruimteinjehoofd #stresspreventie #burnoutpreventie
